Muslu Muz Rüyası
En son yayınladığım masanın tariflerine bi tuzlu bir tatlı olarak devam edeceğimi söylemişdim ya, eh işte şimdi sıra geldi tatlıya 🙂 Tatlı kategorisinin ilk tarifi olarak da kimsenin hayır diyemiyeceği bir pasta’ya 🙂 Bu pasta’nın oluşum süreci daha önce biraz anlattığım gibi enteresan. Çünkü pasta yapmaya karar verdiğimde aklımda sadece muzlu ama klasik tatlardan değişik birşeyler yapmak vardı. Sonrası değişik tariflerden toparladığım hayalimdeki tatları üst üste ekleyerek oluştu. Ve sonuçta ortaya çıkan tarif hem görsel hem de lezzet olarak oldukça başarılı olunca, ben uydurduğum bu tarifi unutmadan sizlerin de beğenisine sunma zamanı geldi.. Malzemeler Kek için 2 adet yumurta 1 su bardağı şeker ¾ su bardağı un 6 yemek kaşığı margarin 2 paket…
Çikolatalı Muzlu Pasta
Öyle dolu dolu bir haftasonu daha geride kaldı ki, bilgisayarı açıp iki satır yazı yazacak zamanım olmadı. Bu yüzden Cuma günü sahibini bulan bu pastanın sizlere ulaşması söz verdiğim gibi haftasonu olamadı ne yazıkki. Ama iki satır yazı yazmaya fırsat bulduğum şu dakikada herşeyin önüne geçip yayınlanacak ilk tarif oldu. Çünkü bu pastayı yine bu blog sayesinde tanıdığım ve hayallerime hem ortak olan hem de onlara ulaşmam için kapılar açan birisi için, yeni yaşının hep böyle tatlı geçmesini dileyerek hazırlandım. Ve bu dileğimi tanışmamıza vesile olan blogumdan bir kez daha yenilemek istedim 🙂
Muzlu Rulo Pasta
Uzun zamandır kulaklarımda çınlayan Muzlu Rulo Pasta isteğini, Muzlu Alt-Üst Keki ile geçiştiremeyince daha fazla duymamazlıktan gelemedim. En azından kendi tarifimden değişik bir tarif olsun diyerek bloglar arasında gezinirken bir anne tarifi olduğunu okuduğum için ve annelerin tariflerinin her zaman pratik ve kesin sonuçlu olduğuna inandığım için Portakal Ağacı’nın tarifinde karar kıldım. Ve pasta yapıldığı gece bittiğine göre doğru bir seçim yaptığımı düşünüyorum 🙂
Milföylü Muz Kare
Aylarca sıkılıyorum işe başlamak istiyorum diye yırtındım durdum. Şimdide hergün haftasonuna kaç gün kaldığını sayıyorum 🙂 Bu insanoğlu böyle! hiçbirşeyden memnun olmuyor işte… Aslında çalışmakla ilgili bir problemim yok. Çalışmayıda, işimide çok seviyorum allaha şükür. Benim problemim sabahın köründe uyanmakla. Şöyle 10’da falan başlıcak bir iş istiyorum mümkünse, valla akşam çalışmaya razıyım 🙂 Ama mesleğim gereği hep üretim yapan yerlerde çalıştığım için mesai 8 de başlıyor. Eh bunun üstüne bir de İstanbuldaki mesafeleri ve trafiği ekleyince, daha güneş doğmadan yolara düşmek gerekiyor… Hele bu soğuklarda, o sıcacık yataktan ilk kalkma anı var yaa… Her sabah içimden aynı şeyi geçirerek uyanıyorum, bugün de işe Polar Eşofmanlarımla gitsem nolur?? 🙂 Tabii bu düşünceleri jet hızıyla…
Chocolate Devil’s Food Cake
Yeni işimde ilk haftamı bitirdim. Başlamadan önce yeni bir işin, yeni bir ortamın ve yeni insanların stresi beni germişti ama neyseki beklediğimden daha iyi bir hafta oldu ve çabuk geçti, bitti 🙂 Mecburi tatilim sırasında, hem çalışıp hem eve yetişme tempomda biraz azalma olmuş, tembelliğe ve uykuya fena alışmışım. Koskoca bir haftayı yeni bir deneme yapmadan geçirince, bugün gözümü açar açmaz ne yapsam telaşım başladı. Aklımda hem düşüp kolumu incitmeden önce aldığım “200 chocalate recipes” adlı kitap, hemde bi türlü deneyemediğim şeker hamuru konusu vardı. İkisinin de gönlü kalmasın diye kitaptaki, şeytanı bile baştan çıkaracak bu keki kullanarak şeker hamuruyla süsleyebilceğim bir pasta yapayım bari dedim. Şeker hamurunda kesinlikle çuvalladım ama en azından…
Muzlu Rulo Pasta
Günler aynı sıradanlıkla birbirini kovalıyor bugünlerde. Sık sık aklımda nerden duyduğumu hatırlayamadığım şu söz var ” Geçmiyorken saatler, günler, aylar.. nasıl geçiyor hayatlar?” İzmir’de çok yoğun bir tempoda çalışırken, hayatım kendi kendine, sürekli ve hızla akıyor, bende akıntıya kapılmış sürükleniyor gibi hissederdim. Sürekli ordan oraya koşuşturma ve biryerlere yetişme telaşı içinde bitirirdim günlerimi. Ama şimdi çok zamanımın olması daha da kötü sanki. Şimdi de nasılsa yapıcak çok zamanım var diyerek ertelediğim planlarla bitiriyorum günlerimi. İstediğim gibi verimli geçmiyor bir türlü. Ne bomboş oturabiliyorum, ne de yapmak istediklerimi tam anlamıyla yapabiliyorum. Ne olucak benim bu halim? Beni yine bir iş ve koşuşturma paklıcak sanırım 🙂 Bu boşlukta bunu daha iyi anladım ki, sıkışık zamanlara…
