Bazen işten öyle bir ruh hali içinde geliyorum ki, sanki aylardır mutfağa girmemişim. Birşeyler yapasım, yeni birşeyler deneyesim var! Daha dönüş yolunda başlıyorum düşünmeye… Problemim çok büyük! kafam çok karışık! Kek mi yapsam kurabiye mi? Tatlı mı olsun yoksa tuzlu mu? acaba yeni bir yemek mi denesem? peki et mi yoksa tavuk mu? 🙂 Bir hışım eve geliyorum. Üstümü değiştirmeden dergiler, kitaplar elimde. Gören de sanır ki, yemeğe pek mühim misafirler geliyor. Mutfakta bütün günün yorgunluğunu unutup saatlerce uğraşıyorum. Saatler sonunda sofraya oturup, o yorgunluk ve açlıkla okadar zamanda hazırladığımı 10 dakika içinde hoop diye yutunca ve o hoop diye yutulanların ağırlığı çöküp, tabakları mutfağa götürmek bile zor gelince her seferinde söz veriyorum…