Evde hızla büyüyen bir minik olunca onun büyümesini, her gün değişen mimiklerini, hareketlerini, size yaşattığı sürprizleri takip etmeye çalışırken zaman ne kadar da hızlı geçiyormuş. Her gün şundan sonra bundan sonra derken yine iki ay geçmiş yazmayalı. Aslında yazacak zamanım olmuyor değil ama sanırım evdeki zamanımın sınırlı olmasından bir türlü ne mutfakta uzun saatler geçirecek ne de bilgisayarın başına geçecek keyfim olmadı bu süreçte. İşe başlayınca koşuşturma başlayacak, her şey nasılsa düzene girecek diye düşünerek şimdiki zamanımın hepsini Ceren uyanıkken küçük hanıma, uyuduğunda ise kendime ayırmaya çalıştım. Bol bol dinlendim, kitap okudum, merak ettiğim dizileri, filmleri izledim. Bu yüzden de pek sesim çıkmadı ama şimdi işe dönüş için geri sayım başladı ve yavaştan…