Sustum, Sustun, Sustuk…
Sadece merak ediyorum; sorunları yasaklayarak, kafamızı deve kuşu misali kuma gömerek, çözmeye çalışmaya daha ne kadar, daha nereye kadar devam edeceğiz? |
![]() |
Peki biz, bu cümleleri yazan ben dahil hepimiz,
daha ne kadar “bana dokunmayan yılan bin yaşasın!” tavrımızı koruyacağız.
ne zaman?
gitgide susmaya, susturulmaya alıştığımız bu hayatta hakkımızı aramaya başlayacağız.
BİLMİYORUM!
Bugünler de kendimi birşeyler yapıyor, bir işe yarıyor hissettiğim
tek uğraşımıda artık herkesin bildiği, öğrendiği gibi Mahkeme kararıyla kapattılar. Sadece blogları değil, binlerce insanın emeklerini, arkadaşlıklarını, düşüncelerini de…
Şu an herkes kendince çözümlerle bir yerlerden, bir şekilde, sesini duyurmaya devam etmeye çalışıyor. Bende sitemi taşıyarak kaldığım yerden devam etmeye çalışanlar arasındayım.
Yeni adresim
www.hayatintakendisi.com


One Comment
neslihan
Merhaba canım.burdayım:-)))))bloglara özgürlük geldi nihayet…. Bayramımız Kutlu Olsun canım…
ben muffinlerinden denedim ama seninikiler gibi güzel olmadı:-( bi de acı oldu sanırım portakallarda bişey vardı:-( ama yılmak yok deneyceğim yine:-)))sevgilerimle…